زد قدم خسرو پاک اختر فرخنده خصال                                  

ماه شعبان و خرد مات از آن حسن و جمال

حجة بن الحسن و قائم حىّ متعال

جان هر عاقل و هر عارف و هر فرزانه

پُر توش جانب صحرا کشدم از خانه

واله چهره او خازن جنات عدن

محو او حور به فردوس از آن وجه حسن

خضر گمگشته آن لعل لب و دُرّ دهن

سبزه آنسان که نه در باغ نه بستان نه چمن

عقل یغما کند و حالت ما دیوانه

شد بیاض رخ او معنى والشمس و ضحى

مشعلى از رخ زیبنده او بدر دُجى

چون على نفس پیمبر به بشر نور هدى

آیت معظم بى عیب «فروزان خدا»

بت شکن هادى کل محو کن بتخانه

شهپر روح قدس زیر قدومش چو سریر

عرشیان بنده او بر همگان اوست امیر

ماسوا بر درش از عشق غزالان اسیر

ادامه مطلب...

نوشته شده توسط : خادم الحسین در تاریخ چهارشنبه 86 شهریور 7 ساعت 9:22 صبح

نظرات دیگران [ نظر]